top of page
Zoeken

Je bent voortdurend jezelf in wording


De mistige winter lijkt een doods seizoen, maar dat is hij allerminst. Onder de waterlijn is een proces gaande, dat zal bepalen hoe je leven er de komende maanden en jaren uitziet.

 

In de herfst is voor iedereen een proces van loslaten gestart, van wikken en wegen. Verwerken, verteren en beoordelen wat voorbij is.  Welke keuzes heb je vroeger gemaakt, en waar heeft dat je gebracht? Waar wil je meer van? Wat wil je liever niet meer meemaken? Welke nieuwe dingen wil je beleven?  

 

Heb je er al eens bij stilgestaan, dat je eigenlijk een ander mens wordt, telkens wanneer je nieuwe informatie hebt verwerkt? Je hebt meer ervaring, je wordt een ‘voller’ en ‘kleur- rijker’ mens – je kweekt een steviger basis om wijze keuzes te maken voor de toekomst.

 

Kijk eens of je iets voelt bij deze plastische omschrijving van Prune Harris, over hoe je energieveld voortdurend in evolutie is:

“Je energieveld vertoont ieder moment van iedere dag een proces van openen en sluiten. Het bloeit open als een roos bij het waarnemen van nieuwe informatie en het plooit in op zichzelf om dat allemaal te verwerken in je kern.

Wanneer het dan weer openkrult, ben je niet meer dezelfde persoon, want je systeem heeft een stuk nieuwe informatie opgenomen.

Je bent dus voortdurend jezelf in wording.”

 


Elk met onze eigen kleuren
Elk met onze eigen kleuren

 

Soms blijven mensen hangen in dat verwerkingsproces. Ze blijven rouwen om wat voorbij is. Hun systeem lijkt ‘on hold’ te staan, een bevroren wintermeer. Zolang dit afscheid nemen en loslaten duurt, zijn ze niet in staat om door te schuiven naar een nieuwe keuze, naar het NU, naar nieuwe plannen. Hun energie laat het niet toe, het vraagt tijd. Niemand kan voorspellen hoe lang zij nodig hebben. Alleen zijzelf weten wanneer het genoeg is geweest, wanneer ze kunnen of willen afsluiten en weer verder gaan.

 

 


Tijd nodig om af te sluiten
Tijd nodig om af te sluiten

De winter, hoe grijs ook, is de tijd bij uitstek om een diepe keuzes te maken voor nieuwe dromen. Niet van het oppervlakkige soort, niet de ik-voel-mij-altijd-goed-show van social media. Maar een keuze vanuit jouw diepste wezen, want daar zit je echte passie. In het stukje van jou dat je aan niemand uitgelegd krijgt, dat alleen van jou is. Hoe beter je in deze wintertijd kunt luisteren naar het gefluister van je kern, hoe beter je zult weten waar je wilt voor gaan.

Waar geloof ik in? Welk diep verlangen zit er onder mijn dromen? Voelt heel mijn wezen een ontspannende ‘Ja!'? Waar word ik warm van’? Ben ik een goede moeder/vader voor mezelf? En voor anderen?

Denk even niet aan alle praktische bezwaren. Laat na om te denken ‘Dat kan ik niet!’ en droom zo groot mogelijk.

 

Ken je mensen die hun droom hebben gevonden? Meestal springen ze eruit. Ze lijken een stille (of soms ook luidruchtige) gloed uit te stralen. Hun vuur, hun passie, blijkt uit alles wat ze zeggen en doen.

 

Onder het bevroren wintermeer ligt de toekomst te pruttelen, voor jezelf en voor de aarde. Er beginnen nieuwe plannen te gisten, ondanks het tumult in de wereld. Je voelt, ziet en hoort ze overal opborrelen, als je goed luistert naar het gefluister. Een zee aan mogelijkheden, waaruit jij de droom mag kiezen die bij jou past. En het leven zal je verrassen.

 

Ik wens je passie voor jezelf, voor je engagement, voor je nieuwe keuze deze winter.

 

 

0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page